Een heel eenvoudig verhaal, legt de rol van de mediator bloot en de manier waarop hij/zij een oplossing kan bieden in vaak complexe situaties. Het verhaal van de achttiende kameel gaat naar de kern van wat mediation  is.

Er was eens een man die zeventien kamelen naliet aan zijn drie zonen. De helft van de kamelen was bestemd voor de oudste zoon, een derde deel was voor de middelste zoon, en een negende deel was voor de jongste bedoeld.

De zonen gingen rond de tafel zitten om de erfenis te verdelen, maar kwamen er niet uit. Zeventien kun je namelijk niet delen door twee, drie of negen. Uiteindelijk deden ze een beroep op een wijze, oude vrouw.

Na enig wikken en wegen zei de vrouw: ‘Neem mijn kameel erbij. Kijken of het dan wel lukt.’

Nu hadden ze achttien kamelen. De oudste zoon nam de helft, dat waren er negen. De middelste nam een derde, dat waren er zes. En de jongste kreeg zijn negende deel, dat waren er twee. Negen plus zes plus twee… is gelijk aan zeventien. Eén kameel bleef er dus over van de achttien, en die gaven ze terug aan de oude vrouw.

Net zoals de verdeling van deze zeventien kamelen lijken onderhandelingen soms onbegonnen werk en lijkt een kloof soms onoverbrugbaar. Maar als je iemand opzoekt die de zaak vanop een afstand kan zien, neutraal en onafhankelijk… dan kan die voor jou de achttiende kameel vinden: de doorbraak, waarna alles zich vanzelf oplost. Zo werkt mediation.